Mooi Ingewikkeld … een intieme wade gemaakt van persoonlijke textiel (scroll down for the English version)

Mooi Ingewikkeld is de naam van het ontwerp voor de wikkel wade die zijn oorsprong vindt in het overlijden van Wytze, een dierbare vriend van mij. Hij had zijn plek op een natuurlijke begraafplaats uitgekozen, maar nog niet besloten waarin hij begraven wilde worden. De vrouw van Wytze, Dani, wist van mijn passie voor het weven en dat ik ook anderen leerde hoe ze lappenkleden kunnen maken. Ze vroeg na zijn overlijden of ik ervoor wilde zorgen dat er van zijn kleding een wade geweven werd. Dani wilde dat Wytze in een zachte deken omhuld werd. Ik vond dit een hele mooie idee en ik voelde me vereerd dit te mogen organiseren. Het was groots en de tijd beperkt. Ik begon meteen helpende handen en meer te coördineren, onzeker of het allemaal wel goed voor elkaar te krijgen was.

Daar waar Wytze aan de andere kant van de kamer lag opgebaard, ontstond een mini weeffabriek. Zijn kleding werd eerst geselecteerd op de textielsoorten die aan de normen van de natuurlijke begraafplaats voldoen. De gesorteerde kledingstukken zijn toen in stroken geknipt. En vervolgens weefden wij de stroken tot rechthoekige lappen nieuw textiel. Het patroon van het ontwerp en de verhoudingen van Wytze bepaalden de grootte en het aantal benodigde delen. En dat waren er veel. Heel veel want Wytze was een grote man.

Al zijn dierbaren die mee wilden doen, maakten van de gelegenheid gebruik om te helpen. Vrienden en familie brachten ook wat van hun eigen dierbare kleding, lappen stof en andere soorten textiel omdat we niet genoeg geschikte kledingstukken uit zijn garderobe konden halen. De grotere lappen stof zoals katoenen dekbedovertrekken kwamen, gezien de beperkte tijd, ook goed van pas. De grote en rechthoekige oppervlakten textiel waren makkelijk knipjes te geven om snel stroken van te scheuren. Ik werd in elke fase geholpen en we werkten samen in ploegen. Vanaf het instrueren van nieuwe gasten tot en met het aan elkaar rijgen van de geweven delen tijdens het voltooien van de wade.

Wij raakten met z'n allen letterlijk met elkaar verweven. Het was toen, daar in het bijzijn van Wytze, ineens kristal helder hoe leven en dood onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Er werden anekdotes verteld, herinneringen gedeeld, we lachten en we huilden samen. Wij raakten nog meer verenigd dan voorheen en het op deze manier kunnen bijdragen aan Wytze’s afscheid werkte voor ons troostend.

Het kostte ons vier volle dagen, van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat, om onze dierbare project te volbrengen. Wij waren allemaal gemesmeriseerd door het resultaat. Het hele proces ging in een organische flow en was een gezamenlijke prestatie geweest. Het zelf maken van een begraafwade is een aangelegenheid op zich. Die van Wytze is van onmetelijke waarde geworden dat zijn naasten zoveel meer opgeleverd heeft dan wij van tevoren hadden kunnen denken.

Ik ben dankbaar dat ik het ontwerp en het proces van het maken en het daaruit ontstane rouwproces nu ook aan anderen kan bieden. Aan degenen die ongeneeslijk ziek zijn en hun afscheid willen vormgeven, aan degenen die gewoon voorbereid willen zijn en ook aan degenen zoals Wytze. Het kan ingewikkeld zijn om na te denken over de dood en alles wat daarmee gepaard gaat. Er is tegenwoordig zo veel meer eigen van te maken en de mogelijkheden zijn eindeloos. Toch kan het door aandacht aan te besteden voor uw naasten als troostend van de mooiheid worden ervaren wanneer zij weten dat aan uw wensen wordt voldaan.

Wilt u ook een wikkelwade willen leren maken? Hier staan de lessen on-line aangeboden: Etsy shop Kr8stof

Warme groet, Hannah-jo Janssen tel. 06 50 23 17 88 // email: [email protected]

*Hier bijgevoegd zijn twee links naar vastgelegde verhalen over nóg een voor mij dierbare ervaring met een ‘Mooi Ingewikkeld’: Nico's Wens en het vervolg: Nico's Afscheid

‘Intricately Interwoven’ … an intimate shroud made from personal textiles

Intricately Interwoven is the name of the design for the shroud that has its origins from the passing of Wytze, a dear friend of mine. He had chosen his place in a natural burial ground, but had not yet decided what he wanted to be buried in. Wytze's wife, Dani, knew about my passion for weaving and that I was also teaching others how to make twined-weaved products. After his death she asked if I would like to make a shroud woven from his clothes. Dani wanted Wytze to be wrapped in a soft blanket. I thought this was a beautiful idea and I felt honored to organize it. It was grand and time was limited. I immediately started coordinating helping hands and more necessary arrangements, unsure if it all could be accomplished before the ceremony was to be.

In the following days an intimate weaving factory formed close to where Wytze was laying in state, on the other side of the room. His clothes were first selected for the textiles that meet the standards of the natural cemetery. The sorted garments were then cut into strips. And then we weaved the strips into rectangular pieces of new textile. The pattern of the design and the proportions of Wytze determined the size and number of parts required. And there were many. Very many because Wytze was a tall man.

All of his loved ones who wanted to participate took the opportunity to help. Friends and family were bringing their treasured clothing, pieces of material and other sorts of textile to intwine with Wytze’s because we hadn’t enough from his wardrobe. The larger pieces of fabric such as cotton duvet covers also came in handy, given the constricted time. The large and rectangular textiles were easy to give snippets for quickly tearing strips. I was helped at every stage and we worked together in shifts. From instructing new guests to lacing the woven parts together until completing the shroud. We all literally became interwoven with each other. It was then and there in the presence of Wytze, we realized how life and death go hand and hand. Anecdotes were being told, memories shared, we laughed and we cried together. We became even more connected than before and it was comforting being able to contribute in some way. It took us four full days from morning until late in the evening to finish our precious project and we were all mesmerized by the result. The whole process had had an organic flow and this co-creating was altogether a joined achievement. Making a shroud is quite an affair in itself and Wytzes’ brought us so much more than we could have ever imagined.

I am grateful to be able to offer the design and the process of the creating and the grieving process to others. To those who are terminally ill and planning their farewell, to those who simply want to be prepared and to those like Wytze. It can be complicated to think about death and everything that accompanies it. Nowadays there is so much more opportunity to make it personal and the possibilities are endless. Still, planning your farewell beforehand can be of some solace when in the end, your loved ones can be sure your desires are being met.

Here are two links with an other experience of mine. It is the lovely story of Nico. It is in Dutch, but the images may be inspiring. I have been granted Nico’s and his loved ones’ permission to share this information before his passing. Nico's Wish & Nico's Farewell

Warm heartfelt regards, Hannah-jo Janssen

Would you also like to learn how to twine weave a burial shroud? My on-line courses: Kr8stof's courses tel. 06 50 23 17 88 // email: [email protected]